در مراحل مختلف کمبود آب، فرد دچار سرگيجه مي شود

نشانه های کمبود آب بدن
کمبود آب سلامت بدن را به خطر مي اندازد و مي تواند به لخته شدن خون، صرع و بيماري هاي ديگر منجر شود. نتايج بررسي ها نشان مي دهد، کمبود آب حتي به ميزان کم، باعث کاهش انرژي و بدخلقي مي شود. به همين علت بايد آب کافي مصرف کرد و کم آبي بدن را به موقع تشخيص داد اما علايم کم آبي بدن، هميشه تشنگي و خستگي مفرط نيست. علايم ديگري نيز وجود دارد که کمتر شناخته شده است.

√ هوس کردن شيريني
یکی از نشانه های کم شدن آب بدن هوس کردن شیرینی است. زماني که بدن دچار کمبود آب مي شود، عملکرد بعضي از اعضاي بدن مانند کبد که آب مصرف و گليکوژن ذخيره مي کند، تحت تأثير قرار مي گيرد؛ در نتيجه فرد هوس مي کند خوراکي بخورد؛ از شکلات گرفته تا اسنک هاي شور، اما هوس شيريني شايع تر است زيرا در شرايط کم آبي، بدن با مشکل توليد گليکوژن رو به رو مي شود.

 زماني که هوس شيريني کرديد، خوراکي آبکي انتخاب کنيد، اغلب ميوه ها و سبزي ها حاوي آب است از اين رو آب موردنياز بدن را تأمين مي کند. در واقع بيش از ۹۰درصد از مواد تشکيل دهنده برخي ميوه ها و سبزي ها آب است از جمله طالبي، توت فرنگي، هندوانه، خيار، کرفس، کاهو، کدوسبز، گوجه فرنگي و فلفل دلمه اي. ماست نيز منبع خوبي براي تأمين آب بدن است.

 √ بروز سردرد
از علائم دیگر کم شدن آب بدن سردرد است .مغز داخل يک کيسه مايع قرار دارد که مانع از برخورد آن به جمجمه مي شود. در صورت کم آبي، مغز به جمجمه برخورد مي کند که اين امر باعث سردرد مي شود. بايد دانست برخي نوشيدني ها آب بدن را کاهش مي دهد؛ از جمله نوشيدني هاي انرژي زا و کافئين دار.

 √ تب و لرز
در صورت کم آبي شديد بدن، فرد دچار علايم تب و حتي لرز مي شود. تب شديد خطرناک است، بنابراين در اين مواقع مرتب دماي بدن را کنترل کنيد.

√ گرفتگي عضلات
گرفتگی عضله نیز از نشانه های کم شدن آب بدن است . هرچه دماي بدن بالاتر برود، گرفتگي عضلات نيز بيشتر مي شود. به اين ترتيب عضلات حرارت را در خود نگه مي دارد. تغييرات در الکتروليت ها، تغيير در ميزان سديم و پتاسيم مي تواند به گرفتگي عضلات منجر شود.

√ خشکي پوست
در مراحل مختلف کمبود آب، فرد دچار سرگيجه مي شود و از حجم خون وي کم مي شود؛ اين امر خشکي پوست را در پي دارد. به علت خشکي، احتمال گرگرفتگي نيز وجود دارد.

√ بوي نامطبوع دهان
بزاق دهان داراي خاصيت ضدباکتريايي است اما کمبود آب باعث کاهش بزاق دهان مي شود که بوي نامطبوع دهان را در پي دارد.

آزمايشي براي تشخيص کم آبي بدن
پوست پشت دست را با دو انگشت به اندازه نيم تا يک سانتي متر به سمت خود بکشيد و رها کنيد. بايد در عرض چند ثانيه پوست به جاي خود برگردد. بازگشت کند پوست به جاي خود نشانه کم آبي است.
اگر بدن آب کافي داشته باشد، رنگ ادرار شفاف است. زرد يا نارنجي بودن ادرار نوعي اخطار است. هنگامي که بدن با ۳درصد کمبود آب رو به رو است، رنگ ادرار به طور قابل توجهي زرد خواهد شد. در صورتي که کمبود آب ۵درصد باشد، ادرار به رنگ زرد و بيش از ۵درصد به رنگ نارنجي خواهد بود.

 بنابراين لازم است به طور منظم آب بنوشيد. در صورتي که علاقه زيادي به نوشيدن آب نداريد با افزودن کمي آب ميوه يا ميوه يخ زده، آن را طعم دار کنيد. از چاي هاي مختلف گياهي استفاده کنيد. به جاي خوردن اسنک هاي خشک مانند چيپس و کراکر، از ميوه و سبزي هايي استفاده کنيد که حاوي آب است.
اگر هنگام راه رفتن صداي آب در معده به گوش مي رسد، به اين معناست که آب جذب بدن نشده است. مايعات خنک تر يا با دماي اتاق، جذب بهتري دارد.

آلرژی‌های پوستی در فصل بهار نسبت به سایر فصل‌ها افزایش می‌یابد

غیر از حساسیت‌های پوستی، کهیر آفتابی نمونه دیگری از آلرژی‌های شایع در این فصل است.
با فرا رسیدن بهار بیشتر افراد زمان بیشتری را به تفریح و گردش اختصاص می‌دهند و به‌تدریج با گرم‌تر شدن هوا لباس‌ کمتری می‌پوشند و پوستی که تا پیش از فرا رسیدن بهار در جوراب و چکمه و دستکش و لباس‌های بافتنی حبس بود، به‌تدریج دوباره نور خورشید را حس می‌کند اما فرارسیدن بهار با تمام خوبی‌هایی که دارد، برای افرادی که زمینه ابتلا به آلرژی دارند، خوشایند نیست. حساسیت‌های پوستی و تنفسی، آبریزش بینی، سرخی چشم، کهیر آفتابی و... مشکلاتی است که برخی افراد با شروع بهار از آن گله می‌کنند.

با دکتر رباطی، متخصص پوست درباره آلرژی بهاره، آثار و عوارض پوستی این مشکل و مراقبت‌های مورد نیازش در فصل بهار گفت‌وگو کرده‌ایم.
 
آیا آلرژی‌های پوستی در فصل بهار هم مانند آلرژی تنفسی نسبت به سایر فصل‌ها افزایش می‌یابد؟
بله، یكی از تظاهرات بالینی و کلینیکی آلرژی‌ها، تظاهرات پوستی است. برخی افراد مبتلا به حساسیت تنفسی، حساسیت پوستی هم دارند ولی برخی صرفا علائم پوستی و برخی فقط علائم ریوی از خودشان نشان می‌دهند. تظاهرات پوستی گاهی به شکل اگزما و گاهی حساسیت و کهیر است و با قرمزی و سوزش و خارش همراه می‌شود. در فصل بهار به دلیل مواجهه بیشتر افراد با محرک‌هایی مثل گل و گیاه و گرده‌های آنها یا نور آفتاب، مواد شیمیایی، مواد آرایشی بهداشتی و... بیشتر شاهد بروز اگزما و حساسیت‌های پوستی در افرادی هستیم که زمینه ابتلا به آلرژی دارند.
 
ممکن است فردی قبلا هرگز در بهار حساسیت نداشته باشد و ناگهان در سال جدید به آن مبتلا شود؟
به هر حال زمینه ژنتیکی ابتلا به آلرژی باید در فرد وجود داشته باشد. معمولا علائم ابتلا به آلرژی از همان سن پایین خود را نشان می‌دهد و با افزایش سن متفاوت می‌شود و تغییر می‌کند. فردی که امسال تازه در فصل بهار دچار حساسیت پوستی یا آبریزش می‌شود حتما پیش از این نیز علائمی از آلرژی به شکل دیگری داشته است. البته این امکان هم وجود دارد که فردی مثلا در30 سالگی بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای تازه علائم آلرژی را نشان دهد اما این اتفاق نادر است. با افزایش سن و بعد از
60 سالگی که پوست خشک می‌شود نیز احتمال بروز برخی اگزما‌های پوستی بیشتر می‌شود بی‌آنكه زمینه ژنتیكی در كار باشد.
 
در فصل بهار غیر از آلرژی چه بیماری‌های پوستی دیگری شایع‌تر است؟
غیر از حساسیت‌های پوستی، کهیر آفتابی نمونه دیگری از آلرژی‌های شایع در این فصل است اما در مورد سایر بیماری‌های پوستی می‌توان به عفونت‌های باکتریایی و ویروسی اشاره کرد. دلیل این مسائل استفاده بیشتر از اماکن عمومی است. رعایت نکردن نکته‌های بهداشتی باعث شیوع بیشتر بیماری‌هایی مثل زگیل و زردزخم در این فصل می‌شود. کافی است وسایل شخصی همراه داشته باشید و از وسایل موجود در اماكن عمومی استفاده نکنید تا از ابتلا به این بیماری‌ها در امان بمانید.
 
آیا در بهار پوستمان به مراقبت بیشتر یا خاص‌تری نیاز دارد؟
بله، در فصل بهار به دلیل بیشتر شدن تفریح و گردش و به دلیل آسیب‌های احتمالی پوست در خانه‌تکانی‌ها و کارهای منزل در دید و بازدیدها و مهمانی‌ها، مردم باید به مراقبت از پوستشان اهمیت بیشتری بدهند و دوری از اشعه مضر آفتاب و استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و محرک‌ها، مخصوصا شوینده‌های شیمیایی، را جدی‌تر بگیرند. افراد مستعد آلرژی باید پیشگیری را در صدر برنامه‌هایشان قرار دهند؛ مثلا به گل و گیاهی که نمی‌شناسند، دست نزنند، از اماکنی که مملو از گرده گیاهان است، دور بمانند و هنگام کار با مواد شیمیایی دستکش دست کنند و اگر حساسیتی بروز کرد به درمان فوری آن بپردازند تا اوضاع بدتر نشود اما چه برای افراد مستعد آلرژی و چه برای افراد معمولی، مرطوب نگه‌داشتن پوست و استفاده از ضدآفتاب در این فصل حرف اول را می‌زند. برخی ویتامین‌های موضعی مثل ویتامین B نیز به دلیل خاصیت جاذب آب و رطوبتی که ایجاد می‌کنند، مفیدند و بهتر است مرطوب‌کننده‌هایی را تهیه کنیم که حاوی این ویتامین باشند. اگر دچار آبریزش بینی یا اشک‌ریزش شدید نیز در کنار مشاوره با پزشک و استفاده از داروهای ضدآلرژی کافی است از دستمال‌های لطیف استفاده کنید تا پوست دور چشم یا بینی صدمه نبیند و قرمز نشود. باید همواره پوست این نواحی را چرب و مرطوب نگه دارید تا خشکی بیش از حد باعث تحریك، قرمزی و سوزش آن نشود.

توصیه‌های پوستی بهاره
یکی از بارزترین علایم پوستی آلرژی بهاره، خشکی و خارش شدید و ناخوشایند پوست دست است. در کنار توصیه‌های درمانی عمومی برای رفع مشکل آلرژی، می‌توان از راهکارهای موضعی زیر نیز برای کاهش مشکلات پوست دست استفاده کرد:

1. دستکش و مرطوب‌کننده یادتان نرود
کمتر شخصی به سلامت پوست دست توجه دارد. پوست دست بیشتر افراد در فصل بهار به دلیل تغییرات آب و هوایی و افزایش مواجهه با مواد شوینده ممکن است در معرض التهاب قرار بگیرد. به همین دلیل بهتر است هنگام شستشو یا مواقع دیگری که پوست دستمان مواجهه طولانی‌مدتی با آب دارد، دستکش بپوشیم و مصرف کرم مرطوب‌کننده با چربی بالا را فراموش نکنیم. به هر حال، خشکی پوست دست باعث پیری زودرس آن می‌شود و برای رفع این مشکل باید با استفاده از کرم، دست‌ها و ناخن‌ها را ماساژ دهیم و در صورت لزوم بعد از استفاده از کرم دستکش نخی دست کنیم تا کرم کاملا جذب پوست شود.

2. هر شب آرایشتان را پاک کنید
حتی اگر آرایش ندارید، قبل از خواب، صورتتان را با شامپو بچه بشویید تا تمام ذرات ریز و آلودگی‌ها از روی پوست محو شود. اگر آرایش دارید از شیرپاک‌کن یا پد‌های مناسب استفاده کنید تا پوستتان دچار التهاب و سوزش و خارش نشود و بعد آن را با آب و شوینده مناسب کاملا تمیز کنید. هرگز از صابون‌های قلیایی برای شستن پوست صورت استفاده نکنید. بعد از شستشو از کرم مرطوب‌کننده یا ضدچروک یا کرم مخصوص شب استفاده كنید. متخصصان می‌گویند نشستن آرایش قبل از خواب می‌تواند در کدر شدن رنگ چهره و بروز جوش‌های سرسیاه به مرور زمان دخیل باشد. یادتان باشد در طول شب فعالیت‌های بازسازی پوست آغاز می‌شود. استفاده از کرم‌های شب که حاوی عناصر فعال مثل AHA، اسیدسالیسیلیک، ویتامین A، 5‌B و اسید‌های میوه است، این روند را تسریع می‌کند. در ضمن بعد از شستن پوست صورت ممکن است احساس خشکی شما را اذیت کند و کرم زدن با قرار دادن لایه چربی محافظ روی پوست از هدر رفتن رطوبت آن پیشگیری می‌کند.

هرگاه رنگدانه های پوست به جای پخش شدن در سراسر پوست در نقاطی از آن جمع گردد  کک و مک و لک صورت به وجود می آید.

کک مک گاهی ممکن است ناشی از ناراحتی های داخلی باشد اما به طور کلی با موی قرمز و حساسیت در برابر نور خورشید ارتباط دارد و بهترین راه پیشگیری آن محافظت پوست در برابر نور خورشید است.

کک و مک یکی از بیماری‌های پوستی است که در میان اروپایی‌ها شیوع بیشتری دارد.کک و مک ها معمولا روی پوست صورت، دست ها و اطراف شانه‌ها دیده می‌شوند. خانم‌ها و آقایان هر دو همیشه به دنبال راه هایی برای خلاصی از دست کک و مک هستند.اما بیشتر پزشکان درمان قطعی برای آن سراغ ندارند...

دلایل ایجاد کک و مک
یکی ازدلایل بروز کک ومک برروی پوست ویژگی های ارثی می باشد بنابراین مانند پدرومادر خود ویاهردوی آن ها روی پوست شما کک ومک ظاهر می شود . دلیل دوم اختلالاتی ماننداگزرو درما پیگمنتوسام XerodermaPigmentosum که باعث افزایش جذب اشعه های آفتاب وبرزو کک ومک صورت می شود.

مدت های طولانی درمرض نور آفتاب بودن باعث بروز کک ومک مخصوصا در افرادی که دارای پوست های حساس هستند به دلیل اینکه ملنیوم موجود درپوست این افراد کم می باشد وباعث بروز کک ومک در پوست این افراد می شود. تنظیم نبودن هورمون های بدن باعث ایجاد کک ومک در افراد می شود دراین افراد هورمون استروژن باعث تحریک پیگمنت ها می شود و سلول هایی که باعث ایجاد رنگدانه درروی پوست می شوند درزمان قرارگرفتن درمعرض نور آفتاب فعال می شوند.

بروز کک و مک به دو شکل کلی می باشد :
الف : کک و مک مادرزادی
ب : کک و مک ایجاد شده بعد از سنین کودکی به  بالا

درمان کک و مک چیست :
مورد الف :  برای از بین بردن کک و مک مادرزادی درمان گیاهی خاصی وجود ندارد.بلکه نتیجه های بهتر برای درمان این نوع کک و مک استفاده از لیزر می باشد.

مورد ب : در نوع کک و مک ایجاد شده بعد از سنین کودکی به  بالا  چون یک عامل شناخته شده باعث ایجاد آنها شده درمان های گیاهی خاص بسیار موفق واقع شده و به سادگی آنها را رفع می نماید.

توکوکوس در دهان شده و تشکیل پلاک های دندانی و بیماری های لثه را موجب می شود.

مطالعات انجام شده در انگلیس نشان می دهند که مسواک زدن و استفاده از نخ دندان به طور منظم، خطر حملات قلبی را کاهش می دهند. چرا که باکتری های لثه که موجب بروز پلاک های دندانی می شوند، می توانند از دهان به جریان خون منتقل شده و احتمال تشکیل لخته های خونی، خطر حمله قلبی و بیماری های قلبی را افزایش دهند.

متخصصان معتقدند که عدم رعایت بهداشت دهان و دندان منجر به خونریزی لثه ها شده و شرایط انتقال باکتری ها به جریان خون را فراهم می کند، این باکتری ها موجب تشکیل لخته های خونی و در نهایت ابتلا به بیماری های قلبی می شوند. بنابراین در پبشگیری از بیماری های قلبی- عروقی علاوه بر توجه به رژیم غذایی، ورزش، کلسترول خون و فشارخون باید بهداشت و سلامت دهان و دندان نیز مد نظر قرار گیرد.

عدم استفاده منظم از مسواک و نخ دندان موجب تجمع باکتری استرپتوکوکوس در دهان شده و تشکیل پلاک های دندانی و بیماری های لثه را موجب می شود. بیماری های لثه موجب درد و خونریزی لثه ها شده و در نتیجه باکتری ها به داخل جریان خون نفوذ می کنند. باکتری استرپتوکوکوس پس از ورود به جریان خون، پروتئینی به نام PadA را بر روی سطح خارجی خود جذب کرده و موجب تجمع پلاکت های خون و تشکیل لخته خون می شود.

این اتفاق در واقع مکانیسم دفاعی باکتری است که خود را به طور کامل در توده ای از پلاکت ها محصور می کند تا در برابر سیستم ایمنی میزبان و همچنین آنتی بیوتیک های مصرفی محافظت شود. متاسفانه تجمع پلاکت ها موجب ایجاد لخته های خونی شده و با التهاب و انسداد عروق خونی همراه است، در نتیجه خون رسانی به قلب و مغز مختل می گردد.

محققان در حال بررسی چگونگی عمل پروتئین PadA در تجمع پلاکت ها هستند تا بتوانند با مهار کردن آن، بیماری های قلبی- عروقی را که بزرگترین عامل مرگ و میر در دنیا هستند، درمان نمایند.

۲ بار مسواک روزانه با خمیر دندان های حاوی فلوراید، کاهش مصرف نوشیدنی ها و مواد غذایی شیرین و مراجعه منظم به دندانپزشک نه تنها به سلامت دهان و دندان کمک می کند، بلکه قادر است از ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی نیز پیشگیری نماید.

سنکوپ چيست؟ سنکوپ، اصطلاحي است که در علم پزشکي به از حال رفتن و غش کردن فرد گفته مي‌شود. بايد توجه داشت که منظور از غش کردن به هيچ‌عنوان تشنج کردن مانند آنچه در بيماران مبتلا به صرع ديده مي‌شود، نيست. معمولا پس از غش کردن، فرد بلافاصله حالت عادي خود را باز مي‌يابد. سنکوپ بسيار شايع بوده و از هر 3 نفر حداقل يک نفر در طول زندگي خود با اين پديده روبرو مي‌شود. در اغلب موارد بروز اين پديده اهميت چنداني نداشته و نگران‌کننده به حساب نمي‌آيد.

چه عاملي باعث سنکوپ مي‌شود؟
سنکوپ زماني اتفاق مي‌افتد که مغز براي مدت کوتاهي و به صورت گذرا خون کافي دريافت نمي‌کند. يکي از شايع‌ترين انواع سنکوپ، سنکوپ وازوواگال است که طي آن به دليل آهسته شدن بيش از حد ضربان قلب يا انبساط ناگهاني تمامي رگ‌هاي بدن يا هر دو اين عوامل، خون کافي به صورت گذرا به مغز نمي‌رسد.

اين واکنش مي‌تواند به دلايل متفاوت در بدن ايجاد شود. از جمله اين عوامل مي‌توان به وجود درد يا استرس شديد، ايستادن درازمدت روي پاها يا خستگي مفرط يا قرار داشتن در معرض گرماي شديد يا بروز واکنش‌هاي غيرطبيعي در زمان ادرار کردن يا سرفه کردن و ... اشاره کرد. در بسياري از اوقات نيز هيچ دليل مشخصي براي بروز اين پديده يافت نمي‌شود. سنکوپ‌هاي غير وازوواگال به دنبال مشکلات ديگري که شرح برخي در زير آورده شده، رخ مي‌دهند:

ضربان قلب فرد بيش از حد تند يا کند شده که مي‌تواند ناشي از اختلالات سيستم الکتريکي قلب يا عوارض جانبي برخي داروها باشد.

چيزي جلوي جريان يافتن خون را در قلب گرفته است. اين پديده در بيماراني که دچار تنگي دريچه آئورت يا ضخيم‌شدگي بيمارگونه ماهيچه‌هاي قلبي هستند، ديده مي‌شود.

فشار خون فرد با ايستادن يا تغيير وضعيت از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده دچار افت شده که معمولا به دنبال ننوشيدن مايعات کافي، مصرف برخي داروها، نوشيدن الکل، از دست‌دادن مقدار زيادي خون (مثلا در تصادفات) يا ابتلا به برخي بيماري‌هاي مرتبط با فشار خون ايجاد مي‌شود.

آيا سنکوپ خطرناک است؟
در بسياري از موارد وقوع سنکوپ به خودي‌خود مسئله خطرناکي به حساب نمي‌آيد، اگرچه اگر بيمار در زمان غش کردن سقوط کرده و به زمين بيافتد يا سنکوپ در زمان رانندگي فرد رخ دهد، بروز آسيب‌هاي جدي دور از انتظار نخواهد بود. براي اطمينان بيشتر بهتر است در صورت بروز سنکوپ تا مشورت با پزشک خود از رانندگي بپرهيزيد.